Ευχαριστω για τις δυο αυτες μερες που μου χαρισες
Ημουν τοσο ευτυχισμενη
Στα χειλη μου ηταν ζωγραφησμενο αυτο το χαμογελο ευτυχιας
και δεν μπορουσε να αποχωρισει
Γιατι ομως σου εκανα εκεινη την ερωτηση?
Διαισθηση...μαλλον οχι...
Μου τα πηρες ολα, ολα οσα μου ειχες δωσει...
Ηταν αρκετη μια μονο προταση σου,
η απαντηση στην καταραμενη ερωτηση μου
Μ' αφησες γυμνη μεσα στη βροχη να περιμενω απεγνωσμενα να βγει ο ηλιος
Μα οχι...συνεχιζει και θα συνεχισει για μερες να ριχνει μπορες εδω
Πρεπει καποιος να με ντυσει
Εγω πια δεν μπορω να κανω τιποτα
Ουτε καν κατι για τον εαυτο μου
Παντα ζουσα για τους αλλους
Οχι πια...
Δεν προκειται να ξαναπω τιποτα σε κανεναν
Δεν προκειται να ρισκαρω ποτε ξανα
Το υποσχομαι...
Οχι πια σε σενα...σε μενα...στον εαυτο μου
Εχω ξεμαθει να ζω με μενα
Παντα ηθελα καποιον κοντα μου
Τωρα πια οχι...θελω το σκοταδι μου
Το εθαψα τοσο καιρο
Καιρος λοιπον να το ξαναβρω
Και ξερω πως ειναι το μονο που θα με περιμενει και θα μ' αγαπα ακομη κι αν το παραμελησα τον τελευταιο καιρο
Χρονια ζουσαμε αγκαλιασμενοι εγω κι αυτο
Μα αποφασισα να το αφησω πισω μου
Και να επιτρεψω τις πρωτες ηλιαχτιδες να εισχωρησουν
απ' τη χαραμαδα που ειχα αφησει στην κλειστη μου πορτα
Μα τωρα πια την εκλεισα τελειως
Οσοι καταφεραν να μπουν...μπηκαν
Αλλους δεν δεχομαι...
Μα νομιζω πως εισαι κι εσυ ενας απ' αυτους που μπηκαν
Ψαχνω μανιασμενα γυρω μου ελπιζοντας να μην σε δω
Μα απ' τους λιγοστους ανθρωπους που υπαρχουν εδω μεσα διακρινω και σενα
Κλεινω τα ματια και το στομα
Κρυβω το προσωπο με τα χερια μου
Δεν θελω να με βλεπεις καρδια μου ετσι
Το ξερω οτι πονας
Μην με πλησιαζεις
Θα κλαψουμε κι οι δυο αγκαλιασμενοι για μας
με φοντο το σκοταδι μου, με φοντο τον ηλιο σου
Θες να ανοιξω την πορτα να βγεις?
Ειναι αποπνικτικη αυτη η ατμοσφαιρα για σενα
Χρειαζεσαι τον ηλιο σου και δεν μπορω να στον στερησω
αλλα ουτε και να στον προσφερω πια
Χρειαζεσαι αγαπη και εδω μεσα ειναι ολα κατεστραμενα
Βγες εξω και ψαξε αυτο που θα σε γιατρεψει
Κοντα μου θα υποφερεις και δεν θελω να σε βουλιαξω
Αρκει που εφτασα εγω στον πατο
Εσυ μπορεις να επιπλευσεις ακομη
Μη μου ζητας να με παρεις μαζι σου για να ξεφυγω, για να με σωσεις
Εκει εξω ειναι αγνωστοι τοποι για μενα
Αυτα τα λιμερια εδω κατω τα γνωριζω καλα
Αλλα δεν θελω να τα μαθεις κι εσυ
Σου αξιζει κατι καλυτερο απ' αυτο
Σου αξιζει κατι καλυτερο απο μενα
Ψαξε το δρομο σου και ακολουθησε τον
Εγω μπορω να δω, μπορω να σε θαυμασω απο εδω κατω
Μη με κοιτας καθως φευγεις
Γυρνα την πλατη σου και τρεξε να σωθεις
Δεν θα σε περιμενω να ερθεις ξανα εδω κατω
Κι αν δω καμια φορα την πορτα μου και παλι να χτυπας
δεν θα σ' ανοιξω γιατι νοιαζομαι για σενα
και ο κοσμος μου, το σκοταδι μου δεν σου αξιζει
Ζησε, αγαπησε και νιωσε την ευτυχια εκει εξω
Μη ρωτας και μη νοιαζεσαι για μενα
Εδω ειμαι ασφαλης και μπορω να αγαπω χωρις περιορισμους και ορια
γιατι εδω μεσα εγω επιλεγω
και επιλεγω να ζω χωρις ορια
Ισως γι αυτο να ζω μονη μου πια γιατι οι αλλοι δεν αντεχουν μια τετοια ζωη.
