Δευτέρα 13 Απριλίου 2009
Μην ξαπλώσεις δίπλα μου...
"Όταν είσαι εδώ δεν θα φεύγεις καθόλου. Μου λείπεις"
Άρχισε να δένεται μαζί μου
Άρχισε να δένεται με το σώμα μου
Αυτό δεν θές?
Να με αγγίζεις?
Να γίνομαι δική σου?
Σ' αρέσει να με θεωρείς δική σου
Δεν με πειράζει
Ξέρεις γιατί?
Γιατί δεν νιώθω τίποτα
Δεν νιώθω εκείνη την ένωση
Όταν το μισό γίνετε ένα
Απλά ερωτεύομαι όλους εκείνους
που έχουν σχέση με το απαγορευμένο
Απλά αγαπώ όλους εκείνους...
Αγαπώ..?
Να γελάσω λίγο εδώ?
Ή μήπως να θυμώσω?
Περίμενε με εσύ
Φίλα με
Τώρα
Εδώ
Μπροστά τους
Τολμάς?
Νοιάζεσαι για μένα
Θα νοιαζόσουν για την κάθε μια
που θα σου έδινε ένα παθιασμένο φιλί
Υποκρίνομαι?
Ποτέ δεν νιώθω ευτυχισμένη μαζί σου
Ποτέ δεν σηκώνω τα τηλέφωνά σου
Μ' αρέσει να σε παιδεύω
Μ' αρέσει να μην ξέρεις που είμαι, με ποιον
Μ' αρέσει να τρελαίνεσαι
Μ' αρέσει να με ζητάς παντού
Μου πιάνεις το χέρι
Το σφίγγεις πάνω σου
Ανάβεις κεριά
Βάζεις μουσική
Με ερωτεύτηκες ρε?
Τι?
Σου φέρομαι απαίσια και μετά γελάω
Εκείνο το χαμόγελο ερωτεύτηκες?
Το ειρωνικό?
Σηκώνομαι
Φεύγω χωρίς να πω τίποτα
Τρέχεις
Με ψάχνεις
-Τι έπαθες? Γιατί έφυγες έτσι?
-Φύγε κι εσύ. Θα μας δουν
-Σε νοιάζει?
Και με φιλάς εκεί
Στη μέση του παντού
Στη μέση όλων
Κανένας δεν μας είδε
Να με μισήσεις θέλω
Να με παρατήσεις πριν το κάνω εγώ
-Δεν σε καταλαβαίνω ποτέ
-Κάποτε θα γίνει κι αυτό
Με κοιτάς με εκείνο το βλέμμα
Μέσα στα μάτια
Δεν έχεις καταλάβει ακόμη?
Γιατί δεν με ξέρεις γαμώτο?
Γιατί δεν με έχεις μάθει?
-Σου έλειψα?
-Ναι κορίτσι μου
(Ξανά γέλιο)
Δεν το περίμενα
-Και τι περίμενες? Αφού δεν με ξέρεις
Ρε ηλίθια, βρήκες καινούριο παιχνίδι?
Ξέρεις πόσο μ' αρέσει να παίζω
με τα αισθήματα εκείνων
Εκείνων που σε βλέπουν στα μάτια και δεν καταλαβαίνουν
Ναι, ναι ξέρω τι θα πεις, ότι δεν είναι σωστό
Τώρα είναι η σειρά μου? Να παίξω?
Τι σε ρωτάω τώρα?
Παίζω και δεν με νοιάζει
ΥΓ: Μισώ που γράφω για σένα...
Πότε επιτέλους θα έρθει η στιγμή να μισήσω τον εαυτό μου?
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
19 σχόλια:
Έρωτας και εγωισμός μαζί ένα.
Μίσος και πάθος
Ένα κουβάρι είναι όλα αυτά καλή μου feli
Μια λεπτή γραμμή χωρίζει μίσος κι αγάπη..πολύ λεπτή..
Μάλλον όταν θα τον λατρέψεις. Ε;; τι λες;;
ας ελπίσουμε πως δεν θα έρθει ποτέ αυτή η στιγμή...
υποκρίνεσαι;
πες του, για το όνειρα, για το φεγγάρι πάλι και πάλι... λίγες λέξεις είναι ακόμα...
παιχνίδι είναι... το ίδιο, όπως κάθε βράδυ... λίγο πάθος ακόμα, και η ζωή δεν έχει όρια...
πότε επιτέλους θα έρθει η στιγμή να μισήσω τον εαυτό μου?.... ποτέ, δε θα το επιτρέψω να συμβεί...ακούς;... ποτέ...
αναστασια
ερωτας? εγωισμος σκετος...ακριβως ενα κουβαρι...που το τυλιγω καθε μερα..
strange attractor
δεν τον αγαπω...ουτε καν ερωτευμενη ειμαι..κενο..τιποτα
meggie
ενας περαστικος ειναι...οι περαστικοι φευγουν...ή τους διωχνω...ποτε δεν τους ερωτευομαι...ποτε δεν νιωθω..
aggelika
αυτη ακριβως η στιγμη πρεπει να ερθει...λιγο πριν..
προφητης
παλι λογια? με κουρασαν...παλι παιχνιδια?...με κουρασαν κι αυτα...σημερα κανεις δεν επαιξε...σημερα επρεπε να κερδισεις...ειχες την ευκαιρια...
πρεπει να τον μισησω...και συ δεν θα με εμποδισεις...θα πεις "καντο τοτε"
δε θα πω τίποτα...
όχι πια λόγια, όχι πια παιχνίδια...μόνο αλήθεια και πραγματικότητα...δεν υπάρχει θυμάσαι; δε θα σε εμποδίσω.... είσαι ελεύθερη...
προφητης
καμια αληθεια...καμια πραγματικοτητα...μονο χρονος...που κυλαει αντιστροφα...μεχρι να ερθει ενα τελος...κριμα που ουτε καν ξεκινησε..κριμα που θα αρχισω παλι να κατηγορω...
δεν υπαρχει..ομως ουτε εσυ υπαρχεις...κανε κατι για να σε πιστεψω...κανε κατι για να το αποδειξεις...ναι θελω αποδειξεις...θελω λογους..
που ειναι η δικη σου ελευθερια? αν ησουν ελευθερος δεν θα ησουν δειλος...κι ομως..
που είναι άραγε η δική μου ελευθερία;
χαμένη μέσα στο άρωμα, κρυμμένη μέσα στο δάσος...
κοιτάει το φεγγάρι, αλλά δε μιλάει...
ελευθερία, χαμένη, είναι άραγε ελευθερία;
η αρχή έγινε... και δεν σταματάει πια...
προφητης
για σενα παντα ολα ηταν διαφορετικα...μια διαφορετικη ερμηνεια...για ολα...
ελευθερια...δεν ηταν μια στιγμη...δεν ηταν τιποτα...δεν την εζησα...πιστευεις? πιστευεις πως εζησα?
μια αρχη...
πιστεύω ότι θέλεις να πιστέψω...
όλα είναι διαφορετικά... όλα τρέφονται από τη μαγεία... όσο και αν δε θες να πιστέψεις...
δεν είναι αρχή...;
προφητης
θελω να πιστευεις οτι δεν μπορω να πιστεψω...ισως ετσι να κανουμε την καλυτερη αρχη...ισως ετσι η αρχη να κρατησει για παντα...μαζι της και η μαγεια...εκεινη που πιστευεις...εκεινη που δεν πιστευω...
ποτε το μισο πια δεν θα γινει ενα.
ποτε δεν θα ξεφυγεις απο αυτο που σε κυνηγαει με αμειλικτη ταχυτητα κ ζηταει την καταστροφη σου.
ποτε η ελευθερη πτωση δεν θα αντιστραφει.
κ ποτε δεν θα υπαρξουν φεγγαρια, δαση, νεραιδες, πριγκηπες ομοια κ ιδεωδη πια...χαθηκε η ευκαιρια...
ανωνυμος
γνωριζεις απο ευκαιριες..?
ολα τα λογια σου ειναι μια αληθεια μου που την φτυνεις καταμουτρα...μ αρεσει να την ακουω...
κι αν καποτε ειχα την ευκαιρια να ζησω το παραμυθι μου το εκανα...ομως καποιος αλλος εφυγε απο εκεινο...πρωταγωνιστης...
κατι ξερω...πολυ αμυδρα γιατι τις απαξιωνα παντα κ τωρα θυμηθηκα να τις αποζητησω.
αυτα ειναι πρωτα για μενα. τον εαυτο μου φτυνω αρχικα κ επειτα τα δικα σου συναισθηματα -ή ισως το κενο- προσπαθω να βολιδοσκοπησω.
δεν σου κανω κηρυγμα, συμπασχω.
κ.
ανωνυμος
θυμασαι..? τα δικα μου συναισθηματα δεν αλλαζουν...εγω συνεχεια...ενας ακομη αγνωστος στην ιδια σχεδον κατασταση...αλλος ενας...κι αυτα τα συναισθηματα ποση αξια να εχουν..? τα φωναζω σε ολους για να τα ακουσω εγω...
Δεν ξέρω τελικά αν αυτό το ειρωνικό γέλιο, αν αυτή η συμπεριφορά εν γένει είναι τελικά η καλύτερη. Προσωπικά παλεύω με μια άλλη ακόμα, δε μου αρέσει το μαύρο.
vicky
ειναι η πρωτη αντιδραση για να απομακρυνεις καποιον που αρχιζεις να τον ερωτευεσαι..
Δημοσίευση σχολίου