Τρίτη 26 Μαΐου 2009

Κάπου εκεί έξω ανάσες..Να καλύπτουν το μαύρο..Να μην δει κανείς..Μόνο εκείνοι...


Ξυπνώ
Το κρεβάτι έχει αγκάθια ή η ψυχή μου?
Δεν μου είπε καληνύχτα
Θέλω να πάμε στο νεκροταφείο
Μαζί όπως τότε
Θυμάσαι?
Κάνετε παρέα με νεκρούς?
Απλά σκάσε και φύγε
Μια ένωση
Πιο ισχυρή από κάθε σωματική
Στα μάτια μας
Φόβος..αδιαφορία..ή έρωτας..?
-Γιατί δεν μ' ακούς?
-Γιατί ποτέ δεν μιλάς
Γύρισα για να επανορθώσω
όμως ήξερα πως ήσουν με κάποιον άλλον
Θάρρος
Αυτός ο άλλος ονομάζεται ζωή
Εσύ ποτέ δεν είχες κάποιο όνομα
Ούτε άγνωστος ήσουν
Σε έζησα πριν σε γνωρίσω
Σε έμαθα μετά τη φυγή σου
Και τώρα?
Τι ρωτάς..αφού ξέρεις
Πήρες τα όνειρα
Πήρα ζωή
Έφυγες
Έμεινα
Δεν φώναζες
Θύμωνα
Παρακαλούσα
Έκλαιγες
Σιωπηλά πάντα
Ποιός άλλος θα μπορούσε να αντέξει τη σιωπή μου?
Γι' αυτό άρχισα να φωνάζω στον καθένα
Για να μην είσαι εσύ
Πότε είπες πως θα έρθεις?
Μου χρωστάς μια ένωση
Σου χρωστάω τα πάντα
Ξέρεις ποια είναι η απόδειξη
Σβήστηκαν όλα από παντού
Μα η ψυχή θυμάται
Την πιέζω να κρατήσει ισορροπία
Για να μην τρελαθώ κάποια νύχτα όπως η σημερινή
Βρήκα διέξοδο
Θα γελούσες αν στην αποκάλυπτα
Θα ειρωνευόσουν
Το άντεχα
Ήθελα λίγο ακόμα όταν μου παρουσίαζες το τέλος
Ένα τέλος,μια αρχή
Ποιός τις πιστεύει αυτές τις μαλακίες?
Το τέλος έρχεται όταν το φέρνεις
Δεν επέστρεψα τίποτα
Μου έδωσες το νόμισμα με την διπλή όψη να επιλέξω
και γω το έριξα ανάμεσα στους τάφους
Ας επιλέξουν εκείνοι για μένα
Κρίμα που δεν θα μάθω την απόφαση τους τώρα
Ναι,ναι,ακριβώς όπως το σκέφτηκες
Δεν αναλαμβάνω την ευθύνη για τις πράξεις μου
Ανώριμη
Μπορώ να διαβάσω μια λίστα με κατηγορίες
Και συ?
Που είσαι σε όλο αυτό?
Στο τέλος κάθε φράσης
Μαζί κάναμε τη λίστα
Μαζί θα την κάψουμε όταν έρθει η ώρα
Πριν όμως θα προσθέσουμε μια ακόμη αμαρτία
Αμαρτία για τους άλλους
Ένωση για εμάς
Και το παζλ είναι έτοιμο για να το καταστρέψουμε
Τολμάς?
Δώσε μου το χέρι σου και πάμε εκεί ψηλά
Να μάθουμε την απόφαση τους
Ίσως καταλήξουμε και πάλι εδώ
Αλλά ποιος νοιάζεται?
Δεν θα μ' αφήσεις
Δεν θα σ' αφήσω
Κι ας πονέσει
Κι ας κλάψεις
Μαύρο παντού
Φεύγουμε τώρα?