Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010

"Βλέπουμε στον κόσμο ότι κουβαλάμε στη καρδιά μας..?"


Ακούω τους δείκτες του ρολογιού
Πριν κάποια χρόνια μ' ενοχλούσε αυτός ο ήχος
Πλέον έμαθα να τον ακούω
Συνήθισα τον χρόνο
Γιατί πάντα περίμενα κάποιον να έρθει
Και μένα δεν με περίμενε κανείς
Γιατί πάντα εγώ πρέπει να περιμένω?
Υπομονή...
Κι όταν κάνεις υπομονή άδικα?
Όταν στην ουσία δεν έρχεται αυτό που περιμένεις?
Όταν χάνεται στη διαδρομή?
Ποια είναι η διαδρομή και ποιος ο τελικός προορισμός?
Γιατί κάνω υπομονή ενώ δεν καταλαβαίνω τη σημασία της?
Συνήθεια...
Τελικά η συνήθεια έχει περισσότερα αρνητικά απ' ότι θετικά στοιχεία
Θεωρείς έναν άνθρωπο δεδομένο
τη στιγμή που μπορεί να κάνει μία κίνηση
και να σου καταστρέψει την εικόνα που είχες δημιουργήσει
Όλα τα υπόλοιπα συναισθήματα οδηγούν στον πόνο
Έτσι δίνουν μια άλλη διάσταση στην επιθυμία για "ευτυχία"
Κανείς δεν έχει ευτυχισμένη ζωή
Έχει μικρές ευτυχισμένες στιγμές
Και ναι συνήθως είναι μικρές και διαρκούν λίγο
"Ποιος δεν πληγώθηκε από αγάπη?
Είναι σαν να βάζεις το βασίλειο σου πάνω σε άμμο"
Και ενώ ξέρεις ότι αυτός ο πύργος από άμμο
θα γκρεμιστεί ή θα τον πνίξει η θάλασσα,
εσύ εκεί θα χτίζεις το βασίλειο σου..την αγάπη σου
Γιατί η αγάπη θέλει το παραμύθι της
Γιατί ελπίζεις πως αυτή η αγάπη θα είναι μοναδική
και δεν θα καταφέρει να την γκρεμίσει τίποτα
Όμως, στο τέλος, κάποιος από τους δυο θα γκρεμίσει τον πύργο
και θα πνιγεί στα δάκρυα
ενώ τον παρασέρνει το κύμα της θάλασσας
Μετά μένει ένα "γιατί?"
Γιατί μόνο αυτοί που αγαπάμε μπορούν να μας προδώσουν
Ποια αγάπη κράτησε για πάντα?
Κι αυτό τι σημαίνει? Πως κατά την διάρκεια δεν υπήρχε πόνος
ή ότι υπήρχε μόνο ευτυχία??
Όταν νιώσεις προδομένος έστω και για μια φορά
και μετά καταφέρεις να πατήσεις με τα δυο πόδια στον ουρανό
τα μάτια είναι καρφωμένα κάτω
Γιατί φοβάσαι πως θα σε προδώσουν ξανά,
πως θα πέσεις πάλι στην γη
και θα αποκτήσεις ακόμα πιο βαθιές πληγές απ' αυτές που είχες πριν
Αν νιώσεις ποτέ ότι πλησιάζεις τον ουρανό
πρέπει να είσαι σίγουρος
ότι θα πατήσεις γερά εκεί πάνω και με τα δυο πόδια
και όχι με το ένα πόδι στο ουρανό και το άλλο στη γη
Να μην φοβάσαι τίποτα
Αυτό ίσως να είναι το νόημα
Το κάθε βήμα να είναι χωρίς φόβο
Έτσι θα χτίσεις γερά τα θεμέλια του δικού σου πύργου
Κι ας παραμένει για όλους ένα όνειρο...ένα παραμύθι
Μέσα στη σκληρή πραγματικότητα που ζούμε
το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ονειρευόμαστε
Να ονειρευόμαστε για ένα καλύτερο αύριο
για μια ζωή με στιγμές ευτυχίας μεγαλύτερης διάρκειας
και με λιγότερο πόνο
Για μια ζωή που θα περιγράφετε με τέσσερις λέξεις
αγάπη...ελευθερία...ελπίδα...όνειρα

http://www.youtube.com/watch?v=v4MRuPbKmIs