Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2008

Ησυχία...?


Θέλω να ακούγετε μονάχα η αναπνοή μου και τίποτα άλλο
Μόνο να νιώθω θέλω
Την μοναξιά...
Θέλω να μείνω για λίγο έτσι
Να ηρεμήσει το μυαλό μου
Κι εσύ που ήρθες ακάλεστος εδώ μη μου μιλάς
Αν θες κοίταμε και προσπάθησε να με νιώσεις
Δεν ζητώ κατανόηση...συμπαράσταση επιθώ
Αλλά όχι λόγια...
Φαντάζουν τόσο ψεύτικα μπροστά στο μεγαλείο της ψυχής
Ειλικρινά δεν θέλω να σ' ακούσω απόψε
Και ξέρεις πόσο μ' άρεζε να ακούω την φωνή σου
να σ' ακούω να μου μιλάς
Μα τώρα θέλω σιωπή κι από σένα
Θέλω μόνο να σε νιώσω κοντά μου
Και ξέρω ότι θα μου κάνεις κι αυτή τη χάρη
Κι ας μην καταλαβαίνεις τον λόγο
Απλά δέξου με...
Μόνο για σήμερα
Αύριο και πάλι θα πιστεύω πως δεν ξέρω τίποτα για σένα
παρά μόνο το όνομα σου
Όμως υπάρχουν τόσοι πολλοί με το ίδιο όνομα
Εσύ είχες κάτι ξεχωριστό
γι' αυτό σ' αναζήτησα απόψε στο πέλαγος της μοναξιάς μου
ακόμη κι αν δεν σου είπα να έρθεις
Μόνος σου κατάλαβες ότι σε εχω ανάγκη
Μόνος σου κατάλαβες οτι σήμερα δεν μπορω να μείνω μόνη
αλλά ότι χρειάζομαι συντροφιά
Όμως ίσως να μην είχα άλλη επιλογή
Κι εσύ το ίδιο
Ίσως να με λυπήθηκες
αλλά δεν θα μου έκανες τέτοιο κακό γιατί ξέρεις πόσο το μισώ
Κι εσύ δεν με μίσησες ακόμη
όσες φορές κι αν το άκουσες απ' τα δικά μου χείλη
Δεν θέλω να μάθω γιατί είσαι εδώ απόψε
Όπως κι εγώ δεν σου εξηγήσα
δεν απαιτώ να ακούσω τους λόγους σου
Φοβάμαι να μάθω την αλήθεια
Φοβάμαι να ακούσω πολλά
και μέσα σ' αυτά περιλαμβάνετε και η φωνή σου
Οι πρώτες σου λέξεις ότι λυπάσαι που καταλήξαμε έτσι
Φοβάμαι να δω τα δάκρια που θα κυλίσουν απ' τα μάτια σου
φτάνοντας ως τα βάθη της καρδιάς μου γεμίζοντας την και πάλι
με παλιά αισθήματα και ξυπνώντας αναμνήσεις
Φοβάμαι να σ' αντικρύσω πια
Ακόμη κι ο εαυτός μου απομακρύνθηκε απο μένα
Νιώθω ότι χάνω για ακόμη μια φορά τα πάντα
Και δεν φταις εσύ
Σε μισώ...σ' αγαπώ...
Κι όμως δεν κάνεις τίποτα
Μίλα...φώναξε...κοίτα με στα μάτια...
δες πόσο πόνο κουβαλάω...αγκάλιασέ με επιτέλους...
Πώς μπορείς να κάθεσαι και να βλέπεις το κενό ακόμη?
Πες ότι δεν μ' αγάπησες
Πες ότι μ' αγάπησες ελάχιστα
Πες ότι δεν ήταν αρκετά αυτά που σου έδινα
Πες ότι δεν μ' αντεχες άλλο
Πες κάτι που να βγαίνει απ' το βυθό της αλήθειας σου
Δες στην καρδιά σου πόση αγάπη σου έχω δώσει
Έχω χάσει τον υπολογισμό πια
Ποτέ δεν μετρούσα το πόσο
Μετρούσα το πως
Και δεν ήταν αγάπη της επιφάνειας
Τουλάχιστον πιστεύω πως αυτό το κατάλαβες
Αν δεν το κατάλαβες δεν έχει νόημα να είσαι απόψε εδώ
Οι αντοχές μου με εγκαταλείπουν
Ναι σ' έχω ανάγκη
Μα δεν θα το παραδεχτώ σε σένα
Σήμερα μιλούν τα μάτια
και τα δικά σου λένε ¨θέλω¨, ¨πληγώνω¨, ¨αγάπη¨, ¨τώρα¨
Μα δεν νιώθουν τίποτα...μόνο λένε
Και ξέρεις ότι δεν θέλω άλλο λόγια
Θέλω εσένα όπως είμασταν τότε
Μπορείς να γυρίσεις το χρόνο λίγο πίσω και να θυμηθείς?
Να θυμηθείς τότε που είμασταν μαζί
Θυμήσου...
Δεν είμαι παράλογη
Ζήσαμε μαζί...
Πόσο παράλογο σου φαίνεται αυτό...?
Ίσως να ήσουν ο μοναδικός που μου απέμεινε
ο οποίος ξέρει ότι δεν θα του μιλήσω
και να συνεχίζει να μένει δίπλα μου χωρίς να πει κουβέντα
Ίσως να ήσουν εσύ που τελικά δεν ξέρω μόνο το όνομα του
αλλά και κάτι απ' την ψυχή του
Τα αισθήματα που σου είχα δώδει τότε
τα έχεις ακόμη φυλαγμένα ή κατάφερες να τα αποβάλλεις?
Τότε...όταν μιλούσαμε
Όταν ζούσα μόνο για σένα
Όταν σ' αγαπούσα πιο πολύ απ' τον καθένα
Όταν με δεχόσουν
Όταν είμασταν μαζί
Όταν...
Και τώρα?
Τι μας έμεινε...ένα κενό...μια σιωπή...βλέμματα αποφυγής...
νοσταλγια των παλιών και επιθυμία των καινούριων
Και σ' αυτ'α τα καινούρια δεν περιλαμβάνεται το "μαζί"
Μαζί το επιλέξαμε κι αυτό
Ακόμη και τώρα μαζί είμαστε
όμως τόσο χωριστά...
Φεύγω...
Τώρα πια φεύγω εγώ πρώτη
για να μην προλάβεις και το κάνεις πριν από μένα
Και ξέρεις πόσο με πληγώνει να βλέπω ανθρώπους
που αγαπώ να φεύγουν
Και ξέρεις πόσο με πλήγωσες...

21 σχόλια:

piXie είπε...

Διάβασα τις γραμμές σου κι έβαλα να ακούσω ένα τραγουδάκι με τίτλο..together we are both alone...αυτό μου θύμισες. Είναι περίργο να είσαι στα όρια του μαζί και του χώρια. Ένα βήμα πίσω και είναι το μαζί, ένα μπροστά και βλέπεις το χώρια. Και πώς γίνεται καμιά φορά, και τα θέλουμε και τα δυο ταυτόχρονα. Αυτή η οριακή στιγμή για να αποφασίσουμε...

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

:)) μόνο μια καλημέρα, για σένα, απόψε. Θα κάτσω σε μια γωνιά, και δε θα μιλάω...

Tina είπε...

Οι λέξεις σου με άγγιξαν.Κρύβουν ένα βαθύ πόνο. Είναι τόσο αληθινά κι έντονα αυτά που γράφεις που μ' έκαναν να αισθανθώ λίγο απ' αυτό τον πόνο... Δε θα πω τίποτε άλλο. Θα αφήσω τη σιωπή να τα πει όλα, γιατί αυτή ξέρει και λέει πάντα ακόμα και τις καλά κρυμμένες αλήθειες... Την καλημέρα μου.

Feli είπε...

pixie
μα δεν γινετε να αποφασισουμε...καμια φορα συμβαινει χωρις να το εχουμε επιλεξει και τοτε ειναι ισως που ποναει περισσοτερο...μαζι και χωρια λοιπον...

ανεμοσκορπισματα
καλησπερα...σ ευχαριστω και σου ζητω συγνωμη...απλα το ειχα αναγκη

tina
αυτος ο πονος καποτε βγαινει στην επιφανεια...μπορει οχι με λογια αλλα με λεξεις γραμμενες...δεν μπορεις να κρατας μεσα σου την αληθεια γα πολυ καιρο...καποια στιγμη θα τα αποκαλυψεις ολα...ισως στα λαθος ατομα...ισως στα σωστα...αλλα οπως και να χει θα το κανεις...εστω και ενα μερος αυτης...

Tina είπε...

Πάντα έχουμε την ανάγκη να εξωτερικεύσουμε τα συναισθήματά μας, να τα μοιραστούμε με κάποιον άλλον για να αισθανθούμε καλύτερα. Δυστυχώς όμως όταν τα μοιράζεσαι με λάθος άτομα, αυτό έχει άσχημες συνέπειες...
Την καλησπέρα μου. Ευχαριστώ που πέρασες κι απ' τα δικά μου μέρη!

Ηλιαχτίς είπε...

Σιωπώ, γιατί εσύ το ζήτησες αλλιώς θα σου τράβαγα την κουρτίνα και θα σου δειχνα όσα σε περιμένουν εκεί έξω κι ας μη θες να τα δεις..! Σιωπώ, μέχρι να μιλήσεις ξανά.

Καλώς σε βρίσκω κι εγώ από εδώ!
Να είσαι καλά καλή μου.

Feli είπε...

tina
δεν μπορουμε να ξερουμε εξ αρχης αν οι επιλογες μας ειναι σωστες ή λαθος...γι αυτο ρισκαρουμε...απ ολα κερδιζουμε κατι ακομη κι αν εχουμε διαλεξει τους λαθος ανθρωπους..κι αυτοι εχουν κατι να μας διδαξουν οπως εχουμε κι εμεις να αφησουμε κατι σ αυτους

ηλιαχτιδα
ευχαριστω που μ αφησες εκει...ισως δεν ειμαι ακομη ετοιμη να δω αυτα που μου λες...ισως παλι τα εχω δει και δεν τα αντεξα και γι αυτο προτιμησα να ζησω για λιγο στη σιωπη

iLiAs είπε...

..χαίρομαι που σε βρήκα..κατάθεση ψυχης τα κείμενά σου..

σιωπή απο μένα.

Feli είπε...

ilias
ευχαριστω καλε μου..

Σταλαγματιά είπε...

Τα λόγια είναι ξένα σώματα,
Μ΄ενοχλούν,
Μπορώ πια να σωπάσω …

Feli είπε...

anastasia
και μενα με ενοχλουν μερικες φορες...μα καποια πραγματα που πρεπει να ειπωθουν δεν ειπωνονται...ολα τα αλλα ειναι περιττα...και ετσι μενουμε στη σιωπη

SDRyche είπε...

Χειμαρρώδης.
Αληθινή.
Ανατριχιαστική.

Είμαι ένα βήμα πίσω σου, ακριβώς μπροστά από σένα. Το μόνο που μένει είναι να βάλω το δάχτυλο στα χείλια και να ψιθυρίσω..

Σςςςςςςς..

Feli είπε...

sdryche
ευχαριστω και εσενα που ησουν κοντα μου και μου χαρισες αυτην την υπεροχη σιωπη...
να σαι καλα

Μαργαρίτα είπε...

...............

Σιωπή..
Δάκρυα..
Πόνος..
Εξομολόγηση..
και ξανά σιωπή..

καλή σου νύχτα καλή μου
συντροφιά με όμορφα όνειρα
που θα μετριάσουν τον πόνο!

........................

nefelhgerEths είπε...

καλημερα,η "ησυχια" ηταν για μενα λες και κοιταζα στον καθρεφτη
οπως και τα υπολοιπα που ηταν υπεροχα...μου εδωσες
κουραγιο να αντεξω,και ειλικρινα χαρηκα που σε βρηκα αν και θα προτιμουσα να ησουν ευτυχισμενη και ας μην σε συναντουσα.....ποτε δεν καταλαβα αν ειναι καταρα αυτο που ζουμε η δωρο γιατι σκεψου το,εχουμε μαθει να αγαπαμε με ολο μας το ειναι...παντως να ξερεις πως ειναι τυχερος που τον αγαπας τοσο πολυ...
θελω πολυ να κουβεντιασουμε οταν βρεις χρονο,καλα να περνας..

Feli είπε...

μαργαριτα
εγω εξομολογηθηκα.. εκεινος καταλαβε οτι το εκανα?
κι ειναι ετσι αξιζε τον κοπο ή μηπως επρεπε να σωπασω τελειως?
ερωτησεις χωρις απαντηση..κ δεν θα μαθω ποτε..εφυγα..αλλα ειμαι ακομη εκει..



nefelhgereths
εκεινος ειναι τυχερος που τον αγαπαω ή εγω η ατυχη που αγαπησα για ακομη μια φορα με ολο μου το ειναι..? και μεχρι ποτε θα συνεχιστει αυτο..? και ποτε θα βρεθει καποιος να το εκτιμησει..?

εχω αφθονο χρονο..οποτε θες μπορουμε να συζητησουμε :)

nefelhgerEths είπε...

και εγω ολα αυτα σκεφτομαι,γιατι προσπαθω ακομα,γιατι οι ανθρωποι ειναι αχαριστοι..γιατι..στειλε μου μηνυμα για να βρουμε τροπο να επικοινωνησουμε..

Feli είπε...

nefelhgereths
ναι υπαρχει αχαριστια...περισσοτερο ομως δεν υπαρχει αγαπη..

σου εστειλα σε μνμ το msn μου

nefelhgerEths είπε...

υπαρχει η αγαπη,ειμαι σιγουρος...εχω ψαξει και την εχω βρει ζωντανη...αλλα δεν ξερω ποσοι εχουν μεινει ακομα που την εχουν μεσα τους


θα μιλησουμε συντομα..

nefelhgerEths είπε...

δεν βρισκω το μηνυμα..

Feli είπε...

nefelhgereths
εγω σιγα σιγα αρχιζω να αμφιβαλλω για το αν υπαρχει..κανω λαθος? μπορει..αλλα οι περισσοτεροι μου δειχνουν το αντιθετο..


υγ. το εστειλα το μνμ ομως..δεν μπορω να καταλαβω τι γινεται