Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009

"Μες απ' του ύπνου του εφιάλτη τις γραμμές..."


Τέσσερις διαφορετικοί άνθρωποι
Ο πρώτος αναμενόμενη σχέση που ποτέ δεν υπήρξε
Ο δεύτερος απαγορευμένη αγάπη που κατέληξε πόνος
Ο τρίτος ξαφνικός έρωτας που σταμάτησε πριν καν αρχίσει
Ο τέταρτος το άλλο μισό
Τέσσερα διαφορετικά φιλιά
Το πρώτο αδιάφορο
Το δεύτερο ξαφνική συνήθεια
Το τρίτο πάθος
Το τέταρτο παρόν, παρελθόν, μέλλον(..?)
Δεν συγκρίνω..ούτε θέλω να επιλέξω κάποιον
Αυτή η πραγματικότητα μ' έκανε να φοβάμαι τις νύχτες να μείνω μόνη
Ξέχασα πως είναι να ζεις στην μοναξιά
Ένας χρόνος πέρασε σχεδόν
7 μήνες προσπαθούσα εγώ για μας
2 μήνες εσύ
Τον έναν για να με διεκδικήσεις
Τον άλλον για να γυρίσω κοντά σου
-Θες να πάμε μια βόλτα?
-Όχι..καληνύχτα..
Έφυγα..πάντα έφευγα έτσι
Περπατούσα στο δρόμο
Το τραγούδι ακουγόταν ακόμα
Σταμάτησα να το ακούσω μέχρι το τέλος
"Για να χωράει κάπου ο πόνος
τις νύχτες όταν μένω μόνος.
Τις σιωπές μου να μετράω"
Χτυπάει το τηλέφωνο
Εκείνος
Σιωπή..
"να σε θυμάμαι όταν πονάω να μου λες
Θα μαι κοντά σου όταν με θες"
-Ωραίο τραγούδι
-
Και γω αυτό ακούω
-Μην κάνεις πράγματα που δεν σου λέω να κάνεις
-Καλά..θα γίνει όπως θέλεις..
Συνέχισα το δρόμο που ξεκίνησα
Θέλω να γυρίσω πίσω
Δεν αντέχω να πληγωθώ ξανά
"Αχ να ταν η αλήθεια σου
σαν ψέμα αληθινή"
Μέσα μου πάλευε το θέλω και το πρέπει
Και την στιγμή που χανόμουν στις σκέψεις τον βλέπω μπροστά
Ανοίγει την πόρτα
-Ήξερα ότι θα σ' έβρισκα εδώ
-Καληνύχτα
Με τραβάει μέσα
Και εκεί ήταν που το θέλω νίκησε το πρέπει
Ένα τόσο συνηθισμένο φιλί έμοιαζε τόσο νοσταλγικό τώρα
-Δεν θέλω να σε βλέπω κλαις
Ήταν λες και με είχαν στριμώξει στο τοίχο
Εκείνο το πρόσωπο το γνώριμο μπροστά μου
Με κοιτούσε όπως κάθε φορά κατευθείαν στην ψυχή
-Ξέρω τι θες και τι θέλω να κάνω και ποτέ δεν ένιωσα τύψεις για όσα κάναμε μαζί
Με φιλάει πριν καν ακούσει την απάντησή μου
-Ούτε εγώ ένιωσα τύψεις
-Πόσος καιρός πέρασε?
-3 χρόνια..
Πάντα είναι όπως την πρώτη φορά
Όταν η ψυχή, το μυαλό, η καρδιά, το σώμα συμφωνούν και είναι ταυτόχρονα εκεί
-Σ' αγαπάω
-Και γω σ' αγαπάω
-Αγκάλιασέ με τώρα. Εκεί πάνω είχα ανάγκη μια αγκαλιά και δεν την είχα από κανέναν
-Τι σκέφτεσαι..?
-Τι έγινε με μας..?
-Στα ξεκαθάρισα όλα. Δική σου επιλογή το κατά πόσο τα δέχεσαι
Με κοιτάει στα μάτια
Είναι ερωτευμένος?
Με φιλάει..
Δεν υπήρχε κανείς γύρω μας
Δεν άκουγα τίποτα
Κι ας περνούσαν απ' το πλάι μας
Κι ας μας προσπερνούσαν
-Μετά θέλω να μιλήσουμε για μας
-Τι..? Τέλος..?
-Ναι..τέλος
Έφυγα
Πρώτη φορά που δεν τον περίμενα
Δεν μ' έψαξε..δεν τον έψαξα..από τότε
Είστε ωραίο ζευγάρι
Είστε στην ίδια φάση
Γιατί δεν είστε μαζί?
Και ένα φιλί που απλά συνέβη
Χωρίς ουσία...χωρίς νόημα
Τελικά ξεφεύγω από το εγώ μου
Τι θες από τη ζωή σου?
Τι σκέφτεσαι?
Τι έγινε με μας?
Γιατί δεν είσαι καλά?
Πως μπορώ να είμαι αφού τα γεγονότα με προσπερνάνε?
Χάθηκα κάπου εκεί ανάμεσα
Σ' αυτό που λέγεται ζωή
Μπέρδεψα τους δρόμους
Ξέρω που βγάζει ο καθένας
Αλλά είναι αδύνατον να επιλέξω κάποιο μονοπάτι
Δεν μου το επιτρέπω πια..
Περπατήθηκαν ήδη αυτοί οι δρόμοι
Ανασφάλεια
Για τί?
Για να μη καταστραφώ?
Αυτό το έκανα πριν 9 μήνες
Συνέχισα
Πλέον δέχομαι και αρνούμαι πιο εύκολα
Κι ας μην μπορώ να καταλάβω ακόμα τι μου "αξίζει"
Αφήνω τους ανθρώπους να με πλησιάσουν
Και μετά τι..?
Φεύγουν...φεύγω
Σταμάτησα να προσπαθώ να τους κρατήσω κοντά μου
Κι ας φοβάμαι πλέον τόσο την μοναξιά


http://www.youtube.com/watch?v=DwJAtf2ZFpk

9 σχόλια:

Σταλαγματιά είπε...

Κάποιες σχέσεις δεν έχουν την εξέλιξη που προσμέναμε και σταματούν απότομα σχεδόν αδικαιολόγητα.
Δεν θα βρεις απαντήσεις όσο κι αν ψάξεις ούτε τα δάκρυα ωφελούν και προς θεού μην αφήσεις να καθορίσει την μετέπειτα ζωή σου και την συμπεριφορά σου.
Είναι άδικο για τον επόμενο.
Το ξέρω, το έχω ζήσει, το έχω κάνει....
κι ακόμη πονάει...

cry_angel είπε...

Poli periploki fasi kai toso apli sinama...
H amarteia einai glikeia:)
k stin teliki i zwi einai poli mikri gia na skeftesai to meta k ton pono..
Diaskedase k apolause meta ton pono sou:)

Me sinepiran pali ta lodia:S

kalinixta:)

efhbos είπε...

Ελα βρε συ...Οχι στενοχωριες τωρα...!
Πως γινετε παντα να βρισκομαι σε αυτη την θεση και τις περισσοτερες φορες, δεν με ακουει καμια...Αλλα παντα στο τελος αποδεικνυετε οτι εχω δικιο...

Παραφερθηκα...Δεν γνωριζω την ιστορια σου...Αλλα γνωριζω ενα πραγα...
Οταν το γυαλι ραγισει...Δεν ξανακολλαει...
Μιλαω και απο προσωπικη εμπειρια...
Η ζωη προχωραει
Ναι ειναι δυσκολο
Αλλα προσπαθησε!

Ανώνυμος είπε...

feugoun... feugw... fobamai toso th monaksia... poso se niwthw mikrh mou feli...


dorian

Feli είπε...

αναστασια

το εκανα...και..? αποτελεσμα κανενα...γιατι παντα θελουμε να γυρισουμε εκει που πονεσαμε..? μαλλον για να βρουμε τον εαυτο μας που αφησαμε πισω..


cry angel

η αρχη ηταν η διασκεδαση..το μετα ηταν ο πονος..τα εζησα και τα δυο..

Feli είπε...

efhbos

ποτε δεν ακουγα κανεναν..το γυαλι προσπαθησα να το ξανακολλισω..αυτη τη ρωγμη ομως πως να την εξαφανισεις?


dorian!

πραγματικα χαιρομαι πολυ που εδωσες σημεια ζωης...μου ελειψαν τα κειμενα σου...ευχαριστω πολυ που καταλαβαινεις

Ανώνυμος είπε...

exw mia erwthsh gia sena feli,, eimaste kaloi h kakoi kata vathos. anidioteleis h oxi? dorian

Feli είπε...

dorian

ισως δεν υπαρχει ναι ή οχι...δεν υπαρχει μονο μια επιλογη
καποιες φορες λοιπον δεν μπορουμε να φυγουμε απο μια κατασταση...ισως επειδη νομιζουμε οτι δεν μπορουμε να συνεχισουμε...σ αυτη την πειπτωση σκεφτομαστε τον εαυτο μας...ισως γιατι δεν μπορουμε να αφησουμε κατι πισω γιατι θα πληγωσουμε...σ αυτη την περιπτωση σκεφτομαστε τον αλλον

YouAreMajesty είπε...

Πάντα ένα κομμάτι μας ανήκει στους ανθρώπους που αγαπήσαμε...και πάντα εκείνοι είναι ένα κομμάτι μας...δεν θα καταφέρουμε ποτέ να ξεφύγουμε από αυτό...