Σάββατο 3 Μαΐου 2014

Leaving Pieces



Είναι κάτι βράδια 
Ευλογημένα..
Απ' αυτά της μοίρας
Που κάνεις το βήμα 
 παρόλο που το πόδι σου τρέμει. 
Που λες μια λέξη 
 παρόλο που το στόμα σου αρνείται. 
Που κλείνεις τα μάτια κι αναπνέεις βαθιά. 
Αυτή τη στιγμή, που θα ήθελες να δώσεις, 
τη πνοή σου σε κάποιον,
που του στέρησες μια λέξη κι ένα βήμα 
 ..πλάι σου..



2 σχόλια:

Caesar είπε...

Καθε στιγμη και καθε λεξη εχει τη δικη της αισθηση...

Feli είπε...

..και το δικό της ταξιδι στο χρονο