Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009

Συνεχίζω να παραμιλώ...μην ρωτήσεις για τι...ξέρεις...


Βρήκα το παντελόνι σου μέσα στη βαλίτσα μου
Το παντελόνι που μου έδωσες να φορέσω
Δεν το έβγαλα στιγμή από πάνω μου
Θυμάσαι?
Το έχω στην αγκαλιά μου
Είναι μουσκεμένο από τα δάκρυά μου
Έχει τη μυρωδιά σου
Πόσο θα ήθελα να σε είχα τώρα αγκαλιά
και το πρόσωπό μου να κρυβόταν στο στήθος σου
"Ακούω την καρδιά σου"
Δεν θα ξεχάσω αυτό τον ήχο
Με είχες αγκαλιά
Με χάιδευες
Ήμασταν μαζί
Σηκώνω το βλέμμα και σε κοιτώ στα μάτια
Σκύβεις και με κοιτάς κι εσύ κι αμέσως χαμογελάς
Τι υπέροχες αναμνήσεις
Τις θυμάσαι?
Τώρα είμαι στη μέση ενός σκοτεινού δωματίου
Μόνη μου
Εγώ το βλέπω σκοτεινό ή είναι στην πραγματικότητα?
Δεν μπορώ να αντικρίσω το φως
Με τυφλώνει
Μου θυμίζει το χαμόγελό σου
Κρύβομαι
Θέλω να σε σκέφτομαι
Να σε νιώθω κοντά μου
Ξαπλώνω
Νομίζω πως είσαι εκεί και με προσέχεις
Ξυπνώ έντρομη αλλά δεν είσαι πουθενά
Πουθενά κοντά μου
Μόλις μπήκα στο λεωφορείο
Ένιωσα ότι κάτι αφήνω πίσω
Άφηνα την καρδιά μου
Άφηνα την αγάπη μου
Άφηνα εσένα
Σε είδα που ήσουν εκεί
Σου χαμογέλασα και γύρισα το βλέμμα αλλού
Δεν ήθελα να με δεις να δακρύζω
Με χαιρέτισες και έφυγες
Έφυγα και γω
Ήθελα πολύ να κατέβω εκείνη τη στιγμή
Ήθελα να έρθεις μαζί μου
Να φύγουμε
Χωρίς προορισμό
Να πάμε κάπου που να είμαστε μαζί
Μόνο εμείς οι δυο
Να μου διαβάζεις τους στίχους σου
και να σου τραγουδώ τη μουσική μου
Αποτελείς τους στίχους της μουσικής μου
Σε ακούω παντού
Σε ακούω στη σιωπή μου
Σε βλέπω στη μοναξιά μου
Σε αγγίζω στο κενό μου
Σε πιάνω καθώς φεύγεις
Μην προσπαθείς να φύγεις
Μείνε εδώ
Πάλεψε
Για εμάς
Για την ζωή που μου υποσχέθηκες
Μαζί θα τα καταφέρουμε όλα
Είμαι έτοιμη να κάνω τα πάντα για σένα
Είμαι έτοιμη
Δεν αντέχω να νιώθω ότι με ξεχνάς
Δεν αντέχω να σε έχω μακριά μου
Είσαι δικός μου
Ανήκεις σε μένα
Γι αυτό θα σε φυλώ και θα σε προσέχω πάντα
Δεν θα φύγω λεπτό από δίπλα σου
Θα έδινα τα πάντα για να ήμουν μαζί σου
Έστω κι αν αυτό το πάντα κρατούσε για λίγα δευτερόλεπτα
Θα ερχόμουν ακόμη κι αν ήξερα ότι δεν θα αντέξεις για πολύ
Μόνο να σε έβλεπα
Μόνο να σου έλεγα ότι σε αγαπάω
Θα προλάβαινα?
Ναι, θα το έκανα
Θα με άκουγες
Κι ας μην μου το ανταπέδιδες
Τουλάχιστον θα ήξερες ότι σ' αγαπάω
τουλάχιστον ξέρεις ότι σ' αγαπάω
Άφησε με να το κάνω
Άφησε με να ζω μαζί σου
Δέξου με
Δέξου ότι έχω να σου δώσω
Πιάσε μου το χέρι και σφίξε το για να σε νιώσω
Είσαι εδώ?
Είσαι ακόμη εδώ?
Περιμένω
Μην μου πεις να σταματήσω να το κάνω
Θα σε περιμένω
Θα σε αγαπώ
Πως μπορώ να αφήσω τη ζωή μου να φύγει έτσι?
Πως μπορώ να σε αφήσω?
Είμαι εδώ
Είμαι μαζί σου
Σ' αγαπώ
Να το θυμάσαι
Για πάντα
Εσύ είσαι εδώ?
Αν δεν είσαι τότε έλα
Περιμένω
Ακούς?
Περιμένω
Ακούς?
Σε αγαπάω

11 σχόλια:

Σταλαγματιά είπε...

Μονόλογος ή διάλογος που κανείς δεν θα απαντήσει παρά μόνο η ηχώ των λέξεων;
Κι αν τραβάς το σχοινί δεν θα σε φτάσει απέναντι αν ήδη εκείνος το έχει κόψει …

προφήτης είπε...

μέσα στην σιωπή σε ακούει, σε νιώθει... σε λίγο θα είναι εκεί κοντά σου, θα σε προσέχει, ακόμα και αν δεν τον βλέπεις

παραμιλάς με λόγια υπέροχα...

καλησπέρα

Feli είπε...

Anastasia

το εχει κοψει...ξερω οτι δεν μπορει να γινει οπως ηταν πριν...το τραβηξα προς το μερος μου και εκεινος προς το δικο του...στην μεση εμεινε ενα κενο...εκεινο το κενο εγινε πλεον το μερος μου..



προφητης

ειναι εδω?
ψαξε...που?
εδω που ειμαι...εκει που ηταν..
που ηταν?
θυμασαι?
μην φευγεις...θυμασαι...μεινε εδω...και θα θυμηθεις...
που ειπες να ερθω ακριβως?
δεν σε ακουω...δεν σε βλεπω...μονο προσπαθω...αλλα δεν μπορω...μα πως ειναι δυνατον?
ηρθα...τα καταφερα...μα που πηγες? εφυγες?

SDRyche είπε...

Ξέρεις τι σκεφτόμουνα;
Πόσο όμορφα και (ίσως) λυτρωτικά θα ήταν όλα αυτά αν τα απευθύναμε στον ίδιο μας τον εαυτό.
Δοκίμασέ το. Καμιά φορά μας απαντάει..

Feli είπε...

sdryche

μα δεν ειναι για τον εαυτο μας...ποτε κανεις δεν θα νιωσει ετσι για τον εαυτο του..μεσα απο τους αλλους τον αγαπαμε..
δεν ψαχνω απαντησεις πια...τις ξερω...δυστυχως....αλλα τις αποφευγω...και δεν εχει γιατι εδω..

neni είπε...

Αν το διαβάσει αυτό θα είναι για αυτόν λύτρωση ή πόνος.
Αγάπη..πόσο μας πονάει,πόσο μας παιδεύει και μας λυτρώνει.Συνέχισε να τον αγαπάς.

piXie είπε...

...ίσως κάποιες φορές να μπορούμε να διεκδικήσουμε τον άλλον δίπλα μας...όχι με κάποιο ύπουλο τρόπο, μόνο δείχνοντας αληθινά την εσωτερική μας κατάσταση, τίποτε άλλο. Μια ατελείωτη παρτίδα κρυφτού κατάντησαν οι ανθρώπινες σχέσεις...Γιατί? :(
Είναι ωραίο να φωνάζεις την αγάπη σου...Μακάρι και ο άλλος να μπορεί να την ακούσει, αυτή ή έστω την ηχώ της.
Καλημέρα!

piXie είπε...

"Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου λίγο πιὸ κάτου, ὡς τὴ μάντρα τοῦ τουβλάδικου, ὡς ἐκεῖ ποὺ στρίβει ὁ δρόμος καὶ φαίνεται ἡ πολιτεία τσιμεντένια κι ἀέρινη, ἀσβεστωμένη μὲ φεγγαρόφωτο τόσο ἀδιάφορη κι ἄϋλη, τόσο θετικὴ σὰν μεταφυσικὴ ποὺ μπορεῖς ἐπιτέλους νὰ πιστέψεις πὼς ὑπάρχεις καὶ δὲν ὑπάρχεις πὼς ποτὲ δὲν ὑπῆρξες, δὲν ὑπῆρξε ὁ χρόνος κ᾿ ἡ φθορά του. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου."....γράφει ο Ρίτσος στη Σονάτα του Σεληνόφωτος. Δεν ξέρω γιατί...μου το θύμισες!

Feli είπε...

neni

το εχει διαβασει ηδη...δεν αλλαξε κατι μ' αυτο...δεν εχει αλλαξει τιποτα...οπως ειναι τα πραγματα ηταν...αλλα ισως χειροτερα...
αγαπη...ερχετε δυσκολα δεν φευγει ποτε...παραμενει εκει για να μας θυμιζει και για να μας ποναει...αλλα τι φταιει κι αυτη...



pixie

κανενας δεν προσπαθει να διεκδικησει κανεναν...αν εισαι τυχερος σε ακουει..αν οχι συνεχιζεις απο εκει που σταματησες κανοντας πραγματα γνωστα για τον εαυτο σου...δεν φωναζω τιποτα πια...τα παρατησα...και ξερω τον λογο...αλλα δεν καταφερα να τον κερδισω...ισως προσπαθησα λιγο..ισως προσπαθησα περισσοτερο απο οτι επρεπε...μαλλον προσπαθησα λιγο...

..αγγελόσκονη.. είπε...

συνέχισε να παραμιλάς...δεν θα ρωτήσει γιατί...αλλά εσύ θα ξέρεις "γιατί"...!!φιλάκια!!

Feli είπε...

αγγελοσκονη

δεν κανω τιποτα αλλο περα απο αυτο...ας βγει οπου θελει...το μονο που ξερω ειναι οτι δεν "βγαινω" εγω...