Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2009

"Your eyes forever glued to mine"


Ξηρά χείλη
Τσούζουν
Ένας πόνος μέσα
Μην φύγεις
"Δεν έχω τίποτα να πω"
Ζήτησα να βρέξει
Να καλύψει ότι έμεινε γυμνό
Περπάτα
Εκεί στη μέση
Στην ευθεία
Πάντα σ΄αγαπώ
Πρόλαβα?
Μου έλειψε η θάλασσα του χειμώνα
Σκοτείνιασε νωρίς
Πριν το νιώσεις καν βρέχει
Ένα χαμόγελο
Με βλέπεις από το παράθυρο
Πέφτουν ψιχάλες στα χείλη, στα μάτια, στο σώμα
Σ΄όλα εκείνα που ¨αγάπησες¨
Μου χαμογελάς
Κι όμως δεν σ΄έχω
Γεύομαι. Παίζω
Με τον χορό μου στη βροχή
Μια λέξη. Μια αίσθηση
Νιώθω. Ακούς? Μ΄ακούς? Νιώθω
Μέσα από το τζάμι δεν μ΄αγγίζεις
Βλέπεις εκείνο τον γυάλινο τοίχο?
Εσύ μπροστά. Εγώ πίσω
Εσύ ζεις. Εγώ ακολουθώ
"Είναι νωρίς ακόμα. Θα σε μάθω"
Μην φύγεις από την ευθεία
Είμαι ήδη στην άκρη
Πού είναι το φως?
Υπόσχεση
Συμφωνία με τους θεούς
Εκείνους που απέρριψα
Εκείνους που καλούσα στον γκρεμό
Μαζί στον θάνατο
Τότε ήταν που σταμάτησαν όλα
Ποιος χρόνος?
Μια καρδιά άρχισε πάλι να χτυπά
Τόσο αργά?
Αλήθεια, ποιος είσαι?
Ποιος ήσουν?
"Αυτός είμαι εγώ"
Το δικό μου παρελθόν ένα μυστήριο που δεν σου αποκάλυψα
<<Δεν ξέρεις τίποτα.Δεν φαντάζεσαι πόσο έχω πονέσει.
Πόσοι έχουν φύγει>>
Ειρωνεία πάντα
Ο τροχός γυρίζει
Τα λόγια δεν επιστρέφονται
Οι πράξεις δεν διορθώνονται
Το σώμα τρέμει
Έτσι όπως σ΄αρέσει
Το παράθυρο έκλεισε και η καταιγίδα σταμάτησε
"Μην φοβάσαι"
Στο είχα πει
Θυμάσαι?
"Θα τα πούμε αύριο"
Έφυγα
Πάντα έφευγα για να γυρίσω
Στην ευθεία σου
Στη γεμάτη ψυχή μου
Από τι?
Τι έμεινε?
Έννοιες που δεν έμαθες να ξεχωρίζεις σε μένα
Λίγο μαύρο
Λίγη τρέλα
Μια αγάπη παρανοϊκή
Η δική σου
Μια αγάπη..
Η δική μου
Η συνέχεια?
Ένας δρόμος
Τι θα συναντήσεις?
Τι θα δεις?
Δεν θα θυμάμαι
Κενό
Κάποιο από τα πολλά
Κοίτα με τώρα
Κοίτα με
Σ΄αυτά τα μάτια που λες ότι ξέρεις να διαβάζεις
Κι όμως..δεν ξέρεις να τα νιώθεις..

6 σχόλια:

#lockheart# είπε...

νομιζεις πως ξερει...μα δε ξερει τιποτα...ζουμε στη ματαιοτητα μιας στιγμης...

"Σ΄αυτά τα μάτια που λες ότι ξέρεις να διαβάζεις
Κι όμως..δεν ξέρεις να τα νιώθεις.. "
ποση αληθεια κρυβουν;
Καλως σε βρηκα!

προφήτηs είπε...

η απάντηση για αυτό που είχαμε πει είναι ότι στο τέλος βρίσκεις ακριβώς ότι ζητάς μέσα σου... χαρακώνοντας εκείνο το μαύρο κομμάτι που σε ακολουθεί χωρίς ουσία...

υπόσχεση ήταν κ ο πόνος; η αγάπη; για έναν θεό..... μέσα στη φωτιά...

Σταλαγματιά είπε...

Εκείνος που μπορεί να διαβάζει το βλέμμα σου είναι εκείνος που ξέρει πως να σταθεί δίπλα σου.
Υπάρχει όμως κάποιος που το μπορεί;

Argyrios G. είπε...

omorfo...
na grafeis pio sixna,
argyris

Feli είπε...

#lockheart#

ζουμε..για ενα πονο..για να ξεπερασουμε..για να ζησουμε καινουρια που θα μας πονεσουν..εγω ειμαι η απαισιοδοξη ή οι αλλοι με εκαναν ετσι..?



προφητης

ζητησα μεσα μου λιγα...καποια τα πηρα...και τωρα φευγουν..μακρια..ολα..οσα εσωσα και οσα πηρα..? ειρωνια? για ενα θεο που τον ξεχασα παλι..μαζι στο θανατο..εγω θυμαμαι..και ποναει..

Feli είπε...

αναστασια

υπαρχει..? κι αν υπαρχει πρεπει να ξερει πως να σταθει διπλα σου..να σε νιωθει..να ξερει..να καταλαβαινει..να μην ρωτας..να μην ρωταει..κι αν υπηρχε καποτε τωρα δεν υπαρχει..


argyris

ευχαριστω..καλως ηρθες..